واقع‌بینی و آرمان‌خواهی

آن که٬ تنــها٬ هست یــک واقــع‌نگر      شیـــــر می‌دوشـــد ولـــی از گاو نر! 
او نه واقع‌بین؛ که یک سوداگر است     گوش هوش آرمان‌خواه‌اش کـر است

جای‌گاه‌اش در لجـن‌زار است و بس     غـرق دریــای لجــن٬ زار است و بـس

                                                                                                                   مثنوی آدم‌ها

آبِ زلال و عکس چوب

خوب می‌دانی خودت را؛ خوبِ خوب                    

غــافــل از آبِ زلال و عــکـــس چـــوب!

                                 مثنوی آدم‌ها